Convento de Vilavella

Convento de Vilavella é o nome que recibe unha serie de edificios e monumentos situados na entrada sur da vila de Redondela, que datan do século XVI. Consta de convento, igrexa, cruz e  xardín con fontes, hórreo e patio interior con claustro. Vilavella está inventariado como Patrimonio Cultural de Galicia, conta con 4.628 metros e sitúase nunha finca amurallada de 7.500 metros cadrados.

Fundouno García Prego de Montaos a comezos do século XVI e foi xestionado pola Orde das Xustinianas.  Desta época consérvase só a igrexa Conventual que consta de ábside e nave regular dividida en cinco tramos por arcos que coinciden no exterior con outros tantos contrafortes.

A orde de monxas Justinianas abandonou o convento en 1931, e no 1936, acordouse ceder o conxunto arquitectónico ao estado. Porén, o traslado nunca se produciu debido ao inicio da Guerra Civil Española. En 1942 mercouno o industrial conserveiro José Otero González, e investiu moitos cartos nel para devolvelo á Orde de Justiniano, da que era agregado espiritual, para que se establece un colexio para Redondela.

Polas súas salas pasaron, unha vez pechado o convento, fábricas textís, conserveiras e, xa na época máis recente, eventos e cerimonias, aínda que tamén está habilitado para uso residencial.